ژنتیک

اینم یه تمبر در مورد علم ژنتیک با نمایش DNA ، چاپ کشور استرالیا :

نانو تکنولوژی

نانو تکنولوژی چیست؟ نانوتکنولوژی تولید کارآمد مواد و دستگاهها و سیستمها با کنترل ماده در مقیاس طولی نانومتر، و بهره برداری از خواص و پدیده های نوظهوری است که در مقیاس نانو توسعه یافته اند.

یک نانومتر چقدر است؟ یک نانومتر یک میلیاردم متر (9-m 10) است. این مقدار حدوداً چهار برابر قطر یک اتم است. مکعبی با ابعاد 5/2 نانومتر ممکن است حدود 1000 اتم را شامل شود. کوچکترین IC های امروزی با ابعادی در حدود 250 نانومتر در هر لایه به ارتفاع یک اتم، حدود یک میلیون اتم را در بردارند. در مقایسه یک جسم نانومتری با اندازه ای حدود 10 نانومتر، هزار برابر کوچکتر از قطر یک موی انسان است.امکان مهندسی در مقیاس مولکولی برای اولین بار توسط ریچارد فاینمن (R.Feynnman)، برنده جایزه نوبل فیزیک، مطرح شد. فین من طی یک سخنرانی در انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا در سال 1959 اشاره کرد که اصول و مبانی فیزیک امکان ساخت اتم به اتم چیز ها را رد نمی کند. وی اظهار داشت که می توان با استفاده از ماشین های کوچک ماشین هایی به مراتب کوچک تر ساخت و سپس این کاهش ابعاد را تا سطح خود اتم ادامه داد. همین عبارت های افسانه وار فاینمن من راهگشای یکی از جذاب ترین زمینه های نانو تکنولوژی یعنی ساخت روبوت هایی در مقیاس نانو شد. در واقع تصور در اختیار داشتن لشکری از نانوماشین هایی در ابعاد میکروب که هر کدام تحت فرمان یک پردازنده مرکزی هستند ، هر دانشمندی را به وجد می آورد. در رویای دانشمندانی مثل جی استورس هال (J.Storrs Hall) و اریک درکسلر (E.Drexler) این روبوت ها یا ماشین های مونتاژکن کوچک تحت فرمان پردازنده مرکزی به هر شکل دلخواهی درمی آیند. شاید در آینده ای نه چندان دور بتوانید به کمک اجرای برنامه ای در کامپیوتر، تختخوابتان را تبدیل به اتومبیل کنید و با آن به محل کارتان بروید.

چرا این مقیاس طول اینقدر مهم است؟ خواص موجی شکل (مکانیک کوآنتمی) الکترونهای داخل ماده و اثر متقابل اتمها با یکدیگر از جابجایی مواد در مقیاس نانومتر اثر می پذیرند. با تولید ساختارهایی در مقیاس نانومتر، امکان کنترل خواص ذاتی مواد ازجمله دمای ذوب، خواص مغناطیسی، ظرفیت بار و حتی رنگ مواد بدون تغییر در ترکیب شیمیایی بوجود می آید. استفاده از این پتانسیل به محصولات و تکنولوژیهای جدیدی با کارایی بالا منتهی می شود که پیش از این میسر نبود. نظام سیستماتیک ماده در مقیاس نانومتری، کلیدی برای سیستمهای بیولوژیکی است. نانوتکنولوژی به ما اجازه می دهد تا اجزاء و ترکیبات را داخل سلولها قرارداده و مواد جدیدی را با استفاده از روشهای جدید خود_اسمبلی بسازیم. در روش خود_اسمبلی به هیچ روبات یا ابزار دیگری برای سرهم کردن اجزاء نیازی نیست. این ترکیب پرقدرت علم مواد و بیوتکنولوژی به فرایندها و صنایع جدیدی منتهی خواهد شد.ساختارهایی در مقیاس نانو مانند نانوذرات و نانولایه ها دارای نسبت سطح به حجم بالایی هستند که آنها را برای استفاده در مواد کامپوزیت، واکنشهای شیمیایی، تهیه دارو و ذخیرة انرژی ایده ال می سازد. سرامیک های نانوساختاری غالباً سخت تر و غیرشکننده تر از مشابه مقیاس میکرونی خود هستند. کاتالیزورهای مقیاس نانو راندمان واکنشهای شیمیایی و احتراق را افزایش داده و به میزان چشمگیری از مواد زائد و آلودگی آن کم می کنند. وسایل الکترونیکی جدید، مدارهای کوچکتر و سریعتر و … با مصرف خیلی کمتر می توانند با کنترل واکنش ها در نانوساختار بطور همزمان بدست آیند. اینها تنها اندکی از فواید و مزایای تهیه مواد در مقیاس نانومتر است.

منافع نانوتکنولوژی چیست؟ مفهوم جدید نانوتکنولوژی آنقدر گسترده و ناشناخته است که ممکن است روی علم و تکنولوژی در مسیرهای غیرقابل پیش بینی تأثیر بگذارد. محصولات موجود نانوتکنولوژی عبارتند از: لاستیکهای مقاوم در برابر سایش که از ترکیب ذرات خاک رس با پلیمرها بدست آمده اند، شیشه هایی که خودبخود تمیز میشوند, مواد دارویی که در مقیاس نانو ذرات درست شده اند،ذرات مغناطیسی باهوش برای پمپهای مکنده و روان سازها, هد دیسکهای لیزری و مغناطیسی که با کنترل دقیق ضخامت لایه ها از کیفیت بالاتری برخوردارند، چاپگرهای عالی با استفاده از نانو ذرات با بهترین خواص جوهر و رنگ دانه و …

قابلیتهای محتمل تکنیکی نانوتکنولوژی عبارتند از :

1- محصولات خوداسمبل

2- کامپیوترهایی با سرعت میلیاردها برابر کامپیوترهای امروزی

3- اختراعات بسیار جدید ( که امروزه ناممکن است)

4- سفرهای فضایی امن و مقرون به صرفه

5- نانوتکنولوژی پزشکی که درواقع باعث ختم تقریبی بیماریها، سالخوردگی و مرگ و میر خواهد شد.

6- دستیابی به تحصیلات عالی برای همه بچه‌های دنیا

7- احیاء و سازماندهی اراضی

مرورى بر زندگى و تلاش هاى علمى آلبرت اینشتین

اینشتین در سال 1905سه نظریه مهم «نسبیت خاص»،«کوآنتومى بودن نور» و «حرکت براونى ذرات» را ارایه کرد که هرکدام تحول بسیار مهمى در حوزه خود ایجاد کرده اند.به همین مناسبت انجمن بین المللى فیزیک محض و کاربردى سال 2005 را به مناسبت یکصدمین سال ارائه این نظریه ها و پنجاهمین سال درگذشت وى سال جهانى فیزیک نامگذارى کرد تا توجه جهانیان به اهمیت فیزیک جلب شود و تلاش هایى براى ترویج این علم صورت گیرد. در ایران نیز درسال 1384 برنامه هایى براى بزرگداشت سال فیزیک برگزار مى شود. به همین مناسبت خلاصه اى از زندگى نامه اینشتین را از خبرگزارى ایسنا انتخاب کردیم که از نظرتان مى گذرد . آلبرت اینشتین در 24 اسفندماه سال 1258 هجرى شمسى در شهر اولم (ulm) آلمان به دنیا آمد. «هرمان» پدر وى یک مهندس برق بود که تبحر چندانى در امور اقتصادى نداشت. مادرش «پائولین» نیز زنى خانه دار بود که گاهى ویولن تدریس مى کرد. خانواده آلبرت یک سال بعد از تولد او به مونیخ مهاجرت کردند. اینشتین در 9 سالگى (1267) تحصیلات خود را در مدرسه «لوئیت پولد» مونیخ آغاز کرد و با وجود مهاجرت خانواده اش در سال 1273 به ایتالیا در این مدرسه شبانه روزى ماند. اینشتین یک سال بعد به خانواده اش در «پاویا» ملحق شد و سپس به مدرسه «کانتونال» در شهر «آرا» واقع در سوئیس رفت. آلبرت 17 ساله در سال 1275 رسماً به تابعیت سوئیس درآمد و در همان سال پس از اخذ دیپلم در مرکز صنعتى فدرال ETH در شهر زوریخ در رشته ریاضى و فیزیک نام نویسى کرد. وى چهار سال بعد موفق به دریافت دیپلم از این مرکز شد و در سال 1280 در سن 22 سالگى شهروند سوئیس شد. اینشتین در سن 23 سالگى (1281) در موسسه ثبت اختراعات در شهر برن استخدام شد و در همان سال پدرش را از دست داد. وى در سال 1282 با «میلوا ماریک» ازدواج کرد که حاصل آن دو پسر به نام هاى هانس آلبرت (1352-1283) و ادوارد (1344-1289) بود. پسر بزرگ آنها بعدها در رشته مهندسى مکانیک (هیدرولیک) تحصیل کرد و یک مهندس موفق شد. ادوارد فرزند دیگر آنها به بیمارى شیزوفرنى علاج ناپذیرى دچار بود. آنها یک دخترخوانده به نام «لیزرل» نیز داشتند که قبل از ازدواج آنها از پدر و مادر دیگرى به دنیا آمده بود. اینشتین در سال 1284 مقاله هاى متعددى را در زمینه کوانتوم هاى نور و اثر فوتوالکتریک، هم ارزى انرژى و جرم، نسبیت خاص، حرکت براونى ذرات در نظریه اتمى، نظریه کوانتومى براى مواد حالت جامد و اصول نسبیت عام در مجله Annalen der physik آلمان به چاپ رساند. وى در سال 1288 در سى سالگى دانشیار دانشگاه زوریخ شد و تحقیقات بیشترى روى نظریه کوانتومى خود انجام داد. اینشتین دو سال بعد هنگامى که به عنوان استاد در دانشگاه «کارل فردیناند» شهر پراگ مشغول کار بود، خمیدگى نور (نور ستاره ها) در هنگام خورشیدگرفتگى را پیش بینى کرد. وى در سال 1291 در سن 33 سالگى با رتبه استادى به ETH مرکزى که چهار سال در آن تحصیل کرده بود، رفت. اینشتین دو سال بعد همزمان با آغاز جنگ جهانى اول به استادى دانشگاه برلین رسید. اینشتین از جمله امضاکنندگان بیانیه موسوم به «بیانیه اى به اروپائیان» در سال 1294 بود که براساس آن برائت خود از نظامى گرى دولت آلمان را اعلام کرد. وى در همان سال مقاله مشهور معادلات نسبیت عام را به چاپ رسانید و سال بعد کتابى در مورد همین نظریه منتشر کرد. اینشتین در سال 1295 به ریاست انجمن فیزیک آلمان رسید. محاسبه تکانه کوانتوم هاى نورى از جمله موفقیت هاى علمى وى در آن سال بود. این فیزیکدان برجسته در سال 1296 به مدیریت مرکز «سزار ویلهلم» آلمان که موسسه حمایت کننده تحقیقات در آن کشور بود، منصوب شد. وى در همان سال مقاله هاى معادلات کیهان شناسى و تکانه کوانتومى را منتشر کرد. اینشتین در سال 1298 در سن چهل سالگى از همسر اول خود جدا شد و با دختر خاله اش «الزا» ازدواج کرد. وى از شوهر سابقش دو دختر به نام هاى «الیزه» و «مارگوت» داشت که بنابر قانون پس از ازدواج نام فامیلى اینشتین را اخذ کردند. در همان سال بود که نظریه هاى وى در مورد خمیدگى نور به عینه اثبات شد. در سال 1299 با اوج گرفتن تبلیغات ضدیهودى اذهان عمومى شدیداً نسبت به اینشتین و نظریه نسبیت عام وى تحریک شده بود. اینشتین سال بعد براى اولین بار به آمریکا سفر کرد و در سال 1301 ضمن کار بر روى نظریه میدان هاى واحد به پاس تحقیقات فراوانش در زمینه فیزیک نظرى و به ویژه کشف قانونمندى اثر فوتوالکتریک موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شد. در سال 1303 مرکز اینشتین در برج اینشتین در «پوتردام» افتتاح شد. در همان سال مقاله اینشتین - بوز (فیزیکدان هندى) در باب افت و خیزهاى آمارى به چاپ رسید. وى پنج سال بعد براى آگاهى اذهان عمومى مقاله دیگرى در مورد نظریه وحدت میدان گرانشى و میدان الکترومغناطیسى منتشر کرد. اینشتین در سال 1309 (در سن 51 سالگى) بار دیگر در میان استقبال گسترده مردم آمریکا به آن کشور سفر کرد. در سال 1311 با حفظ سمت استادى نیمه وقت در دانشگاه برلین تدریس در مرکز تحقیقات و مطالعات پیشرفته «پرینستون» را پذیرفت. وى سال بعد همزمان با به قدرت رسیدن نازى ها، آلمان را ترک کرد و پس از مدتى اقامت در انگلستان براى همیشه رهسپار آمریکا شد. اینشتین در سال 1314 مقاله مشهور خود با عنوان «آیا توصیف مکانیک کوانتومى از حقیقت واقعى مى تواند کامل باشد؟» را با همکارى «ب. پوزولسکى» و «نیلس بور» منتشر کرد. وى در سال 1318 همزمان با آغاز جنگ جهانى دوم به تشویق دو تن از استادان فیزیک دانشگاه کلمبیا نامه آنها به «روزولت» رئیس جمهورى وقت آمریکا را که در آن نسبت به تلاش دانشمندان نازى در دستیابى به بمب اتمى هشدار داده شده بود امضا کرد. این کار براى اینشتین که عمرى در خدمت صلح جهانى فعالیت کرده بود بسیار دشوار بود ولى به هر حال از ترس تبعات ناگوار دستیابى نازى ها به سلاح هاى هسته اى حاضر به امضاى آن نامه شد. پس از آن اینشتین تا آخر عمر بابت این که «دکمه را فشار داده است» ملامت شد. هر چند سعى مى کرد توضیح بدهد که او پدر بمب اتمى نبوده وmc2 = E فرمول ساخت این جنگ افزار هولناک نیست. سال بعد وى با حفظ تابعیت سوئیسى خود، تابعیت آمریکا را پذیرفت. در سال 1324 نخستین بمب هاى اتمى بر شهرهاى هیروشیما و ناکازاکى فرود آمد. اینشتین سال بعد در سن 67 سالگى به عنوان سرگروه کمیته فورى دانشمندان اتمى خدمت کرد. در سال 1327 مقاله معروف «تعمیم نسبیت عام» از سوى وى منتشر شد. آلبرت اینشتین سرانجام در 30 فروردین ماه سال 1334 به دنبال بروز یک حمله قلبى در سن 76 سالگى در شهر پرینستون آمریکا در گذشت. وى در وصیت نامه اش نوشته بود که دلش نمى خواهد استخوان هایش را عبادت کنند و خواسته بود جسدش را بسوزانند.

روش های استفاده از انرژى خورشیدی

وابستگى شدید جوامع صنعتى به منابع انرژى، به ویژه سوخت هاى نفتى و به کارگیرى و مصرف بى رویه آنها سبب شده، این منابع که در قرن هاى متمادى در زیر لایه هاى زیرین زمین تشکیل شده، تخلیه شود.انرژى هاى فسیلى مانند نفت و زغال سنگ پایان پذیر و تجدیدناپذیر هستند، اما انرژى هاى نو یا جانشین از جمله باد، آب و خورشید چنین نیستند. خورشید یکى از منابع مهم تجدیدناپذیر انرژى است که به فناورى هاى پیشرفته و پرهزینه نیاز ندارد و مى تواند به عنوان یک منبع مفید و تامین کننده انرژى در بیشتر نقاط جهان به کار گرفته شود. استفاده از این انرژى برخلاف انرژى هسته اى، خطرى ندارد و براى کشورهاى فاقد منابع انرژى زیرزمینى، مناسب ترین راه براى دستیابى به نیرو و رشد و توسعه اقتصادى است. هم اکنون از انرژى خورشیدى به وسیله سیستم هاى مختلف و براى اهداف گوناگون استفاده و بهره گیرى مى شود که مهمترین آنها سیستم هاى فتوبیولوژیک، شیمى خورشیدى (Helio Chemical)، گرماى خورشیدى (Helio Thermal)، برق خورشیدى (Helio Electrical)، سیستم هاى فتوشیمیایى، سیستم هاى فتوولتاییک، سیستم هاى حرارتى و برودتى هستند.نیروگاه هاى خورشیدى که انرژى خورشید را به برق تبدیل مى کنند، در آینده با مزیت هایى که در برابر نیروگاه هاى فسیلى دارند، مشکل برق و تا حدودى مشکل کم آبى را به ویژه در دوران تمام شدن نفت و گاز حل خواهند کرد و به طور مسلم تاسیس و به کارگیرى برج هاى نیرو، زمینه لازم را براى خودکفایى و قطع وابستگى کشور فراهم خواهد کرد. تولید برق بدون مصرف سوخت، نیاز نداشتن به آب فراوان، آلوده نکردن محیط زیست، استهلاک کم و عمر زیاد از مزیت هاى بارز برج هاى نیرو و نیروگاه هاى خورشیدى نسبت به نیروگاه هاى فسیلى و اتمى است.  ایران با آن که یکى از کشورهاى نفت خیز جهان و داراى منابع عظیم گاز طبیعى است، به دلیل شدت تابش خورشید در بیشتر نقاط کشور، مى تواند صرفه جویى مهمى در مصرف سوخت هاى فسیلى داشته باشد. فناورى ساده، کاهش آلودگى هوا و محیط زیست و از همه مهمتر ذخیره شدن سوخت هاى فسیلى براى آینده یا تبدیل آنها به مواد پردازش با استفاده از تکنیک پتروشیمى، از دلایل لزوم استفاده از انرژى خورشیدى در کشور هستند.با افزایش قیمت نفت در سال 1973 کشورهاى پیشرفته صنعتى مجبور شدند، به استفاده از انرژى هاى جانشین جدى تر بیندیشند و این نگرش پس از انقلاب اسلامى ایران، وسعت بیشترى یافت.کشورهاى صنعتى به این نتیجه رسیده اند که با بهینه سازى مصرف انرژى در صنایع و ساختمان ها، مصرف انرژى را مى توان 30 تا 40 درصد کاهش داد.ایران یکى از پنج کشور مصرف کننده بالاى مواد نفتى در جهان و در میان کشورهاى اوپک، بزرگ ترین مصرف کننده فرآورده هاى نفتى است. با توجه به رشد مصرف انرژى بالاى 5 درصدى در ایران مى توان گفت که هر 10 سال مصرف انرژى کشور دو برابر مى شود. با این روند و با توجه به افت فشار چاه هاى نفت و مشکلات حفارى، استخراج و سرمایه گذارى، نمى توان امیدوار بود که پس از دو دهه نیازهاى موجود کشور بر طرف شود. با این اوصاف این سئوال مطرح مى شود که آیا تولید انرژى، پاسخ گوى نیازها خواهد بود؟ و اگر هم باشد مازادى براى صدور نفت و به دست آوردن ارز خواهیم داشت؟بررسى هاى بانک جهانى حاکى است که اگر کشورهاى در حال توسعه، سیاست هاى بهینه سازى مصرف انرژى را به کار مى گرفتند، تا سال 1990 مى توانستند 4 میلیون بشکه در روز صرفه جویى کنند. کارشناسان معتقدند با استفاده از سیاست هاى بهینه سازى مصرف انرژى، ضمن کاهش مصرف انرژى منافعى مانند: کاهش آلودگى هوا به ویژه در شهرهاى بزرگ، صرفه جویى در سرمایه گذارى در ساخت نیروگاه ها، پالایشگاه ها و سیستم گازرسانى به میزان میلیاردها دلار در سال، طولانى شدن عمر ذخایر نفتى، ایجاد اشتغال در کشور، کم هزینه بودن و نگهدارى آسان، عاید کشور خواهد شد. ناگفته نماند با احتساب مصرف بیش از یک میلیون بشکه معادل نفت در روز، بیش از یک میلیارد دلار درآمد ارزى در سال نصیب کشور خواهد شد. ایران با عرض جغرافیایى 25 تا 45 شمالى در منطقه مناسبى براى دریافت انرژى خورشیدى قرار دارد. میزان انرژى اى که زمین در یک ساعت از خورشید دریافت مى کند، بیش از انرژى مصرفى جهان در یک سال است. انرژى خورشیدى با بهره گیرى از روش ها و وسایل ویژه به تولید برق با استفاده از حرارت خورشید مى پردازد که حرارت نیز پس از گذار از یک یا چند مرحله به انرژى الکتریکى تبدیل مى شود. پاک بودن این سیستم، توجه بسیارى از کشورها و دولت هاى جهان را به خود معطوف کرده تا آنجا که انگلستان اخیراً با الزامى کردن استفاده از صفحات خورشیدى در ساختمان هاى در حال ساخت، گامى بلند و موثر در بهینه سازى مصرف انرژى برداشته است. از هنگامى که منابع هیدروکربور و زغال سنگ چرخه تولید انرژى را در دست گرفت، به واسطه ارزان و در دسترس بودن آن از توجه به انرژى کاسته شد. در ایران، ارزانى و فراوانى بیش از حد هیدروکربور سبب شده تا به انرژى خورشیدى توجه کمتر مبذول شود.با پیش آمدن بحران شدید نفتى در سال 1973 و لجام گسیختگى بازار و پیش آمدن شرایطى که به تهدید صنعت جهان مى انجامید، ناگهان توجه دوباره به انرژى هاى تجدیدپذیر و انرژى خورشید معطوف شد.مهندس زارعى، مدیر گروه انرژى خورشیدى معاونت انرژى هاى وزارت نیرو در این باره مى گوید: هم اینک چند نیروگاه با بهره بردارى از نیروى خورشید انرژى تولید مى کنند و در دست ساخت و بهره بردارى هستند که به واسطه این طرح ها ایران در زمره معدود کشورهاى داراى فناورى ساخت نیروگاه هاى خورشیدى قرار گرفته است. نیروگاه هاى خورشیدى داراى انواع گوناگون و تفکیک پذیر هستند: نیروگاه هایى که مستقیم با دریافت انرژى خورشید آن را به انرژى الکتریکى تبدیل مى کنند و نیروگاه هایى که پس از دریافت انرژى خورشید آن را به گرما و پس از گذشت یک روند خاص، به الکتریسیته تبدیل مى کند.سیستم هایى که از انرژى خورشید بهره مى برند، شامل سیستم فتوولتایى (PV) و سیستم هاى گرما شیمیایى، تولید هیدروژن از انرژى خورشید است. در سیستم فتوولتایى که در اصل براى کاربردهاى فضایى ابداع و تکمیل شده بودند، انرژى نورى را مستقیم به انرژى الکتریکى تبدیل مى کنند. این فناورى براساس این نظریه «اثر فتوالکتریک» اینشتین شکل گرفته که نور سبب مى شود الکترون ها از هم جدا شوند. توسعه PV براى کاربردهاى زمینى در هنگام نخستین بحران نفت در دو زمینه بسیار متفاوت آغاز شد: یکى در زمینه فناورى هاى تمرکزى است که در آن کاهش هزینه ها با استفاده از جانشینى سطح PV به وسیله سطح عدسى صورت مى گیرد و دیگرى براى کاهش هزینه هاى مدول هاى PV با استفاده از ساخت صنعتى با حجم زیاد است. در سیستم هاى گرماشیمیایى و نورشیمیایى نیز از انرژى خورشید براى القاى واکنش هاى شیمیایى استفاده مى کنند تا کیفیت محصولات موجود را افزایش دهند یا محصولات کاملاً جدیدى را بسازند. گرما شیمیایى به استفاده از گرما براى رانش واکنش ها اطلاق مى شود و نور شیمیایى به استفاده مستقیم فوتون ها مانند بخش ماوراى بنفش طیف خورشید اطلاق مى شود. تولید هیدروژن از انرژى خورشید نیز به توجه ویژه نیاز دارد، زیرا هیدروژن سوخت تمام نشدنى و سازگار با محیط است .

وقتی برای خودمان نوشابه باز می کنیم

چندماه قبل مسابقه ای در دانشگاه دهلی برگزارشد که هرکس بیشتر نوشابه بنوشد برنده است. برنده این مسابقه، 8بطری نوشابه نوشید اما در دم مرد؛ چون دی اکسید بسیار زیادی به خونش رسیده بود ؛ در حالی که اکسیژن کافی در خون او وجود نداشت. پس از آن مسوولان دانشگاه ، تمام نوشابه های گازدار را در فروشگاه دانشگاه ، ممنوع کردند.حالا در تابستان  های تفتیده و پردود تهران و تمام شهرهای ایران ، خستگان و تشنگان گرما به نوشابه های گازدار پناه می برند که بزرگ ترین سم زندگی آدمهاست...  کشور ایران در حال حاضر مقام اول مصرف نوشابه های گاز دار جهان را داراست.خوردن هر قوطی نوشابه گازدار درست مثل این است که 10قاشق شکر، 150کالری و 30-55میلی گرم کافئین را با یک عالمه رنگهای مصنوعی یکباره بچپانید توی حلقتان. چپاندن این مقدار شکر، کالری و مواد افزودنی مضر، در یک محصول که هیچ ارزش غذایی ای ندارد، خیلی تعجب آور است.علاوه بر اینها نگهدارنده های مختلفی مثل «بنزوات سدیم» و اسید بنزوئیک از جمله مواد موجود در نوشابه هستند که پدر معده و روده را درمی آورند و برای انواع مختلف سرطان میهمانی می گیرند. سرطان مری از ان دست بیماری هایی است که با نوشابه قوم و خویشی نزدیکی دارد. گرد همایی متخصصان بیماری های گوارشی در نیواورلئان آمریکا- که اتفاقا همین چند هفته پیش هم برگزار شد - نشان داد خوردنی ها و نوشیدنی ها با انواع سرطان رابطه بسیار نزدیکی دارند.از جمله مقالات ارائه شده در این گردهمایی ، پژوهشی بود که نشان می داد رابطه قوی ای بین افزایش مصرف نوشابه های گازدار در 50سال گذشته و میزان موارد ثابت شده سرطان مری در ایالات متحده وجود دارد.نتایج این بررسی نشان می داد میزان بروز سرطان مری در 25سال گذشته 570درصد در میان مردان سفید پوست امریکایی افزایش یافته است و در همین مدت مصرف نوشابه هم تقریبا به همین میزان افزایش پیدا کرده است.نتایج تحقیقات دیگری نیز از وجود رابطه ای مشابه بین مصرف نوشابه های گازدار و سرطان مری در کشورهای دیگر حکایت می کرد. کشورهایی که در آنها میزان مصرف نوشابه گازدار به ازای هر فرد در سال بیشتر از 80لیتر بود ، با افزایش میزان سرطان مری روبه رو بودند.البته گرچه رابطه بین مصرف نوشابه های گازدار و سرطان مری ممکن است اتفاقی باشد، اما پژوهشگران احتمال می دهند این رابطه به این دلیل باشد که نوشابه های گازدار باعث اتساع معده میشود که این مساله خود سبب برگشت محتویات اسیدی معده به داخل مری می شود. که به عقیده پزشکان این برگشت یا ریفلاکس با سرطان مری ارتباط دارد.