ارتباط ذهن و پاسخ بدن به درد

محققان برای اولین بار نشان داده‌اند که فکر کردن درباره این که دارو، درد را دور می‌کند، مغز را تحریک به رهاسازی مسکن‌های طبیعی خودش می‌سازد. گرچه این تاثیر پلاسبو (ماده بی‌اثر) بر درد مدتهاست مردود شمرده شده، دانشمندان اخیرا فعالیت خاصی را در مراکز مغزی مربوط به درد پس از به کار بردن درمان‌های ساختگی و غیرواقعی، مورد توجه قرار داده‌اند. به گزارش مدیکال نیوز، یک مطالعه جدید شیمی مغز که پلاسبوی مربوط به درد ایجاد شده را مورد بررسی قرار داده است. محققان دانشگاه میشیگان 140 مرد جوان داوطلب را انتخاب کرده و پزشکان یک محلول نمکی غلیظ شده را برای القای درد به عضله فک آنها تزریق کرده و مغز آنها را اسکن کردند. تزریقات همزمان با انجام اسکن از طریق توموگرافی انجام شد طی جلسه اول به داوطلبان گفته شد دارو دریافت کنند (که در واقع پلاسبو بود) تا دردشان کاهش یابد. زمانی که به شرکت‌کنندگان گفته شد آماده خوردن دارو باشند و در عوض پلاسبو به آنها داده شد، افزایش را در فعالیت سیستم‌های اوپوئید اندوجنوس نشان دادند. این سیستم به طور طبیعی برای توقف یا کند کردن انتقال سیگنال‌های درد از یک سلول عصبی به سلول بعدی عمل می‌کند، و نیز با موادی همچون هروئین، مورفین؛ متادون و بی‌حس‌کننده‌های مختلف واکنش نشان می‌دهد. به گفته یکی از محققان دست‌اندرکار این تحقیق این ضربه جدی دیگری بر این عقیده وارد می‌کند که اثر پلاسبو کاملا روحی روانی است. وی می‌گوید بدین ترتیب ما دریافتیم که سیستم اندورفین در نواحی از مغز که مربوط به درد است فعال شدند و این فعالیت با آگاه ساختن افراد از این که داروی تخفیف دهنده درد به آنها داده شده افزایش یافت. سپس داوطلبان گزارش کردند که درد آنها کاهش یافته است. در اینجا ارتباط ذهن با بدن کاملا روشن است. طی اسکن هر 15 ثانیه یک بار از بیماران درباره شدت احساس درد در مقیاس 100 سوال می‌شد. همچنین محققان سوالاتی درباره خلق، احساسات و دیگر جزییات طی اسکن پرسیدند. علاوه بر این محققان بدون آگاه ساختن شرکت‌کنندگان، میزان درد آنها را افزایش دادند. آنها به تدریج بر میزان محلول نمکی تزریقی به عضله فک افزودند در حالی که اسکن نیز انجام می‌شد، در حالی که تحمل تزریقات تقریبا یکسان باقی ماند. این امر نشاندهنده یک کاهش در حساسیت به درد بود که شرکت‌کنندگان از آن بی‌اطلاع بودند. نتایج فوق ممکن است توضیحی بر این مطلب باشد که بسیاری از افراد می‌گویند درمان‌هایی اثر تسکین‌دهنده بر آنان دارد که هیچ عملکرد فیزیولوژیکی بر علیه بیماری ندارند و از درمان روانشناختی بیشتر بهره می‌برند. به هر حال به دلیل آن که این تحقیق در مردان سالم انجام گرفته مطالعه بیشتری مورد نیاز است تا تعیین کند که آیا همان راه‌های شیمیایی در زنان و افرادی که از بیماری‌های مختلف رنج می‌برند، موثر خواهند بود یا خیر. دلیل آن که محققان مردان سالم را انتخاب کردند این بود که در زنان و افراد بیمار، اختلالات خلقی، نوسانات هورمونی و دیگر شرایط سیستم اندورفین را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

نقش مغز در تنظیم جرم استخوان

جام‌جم آنلاین: محققان می‌گویند مغز نقش مهمی در حفظ دانسیته مناسب استخوان ایفا می‌کند. نتایج مطالعه فعالیت پروتئین اینترلوکین 1 در مغز، نه تنها شامل شناخت تنظیم دانسیته استخوان به وسیله مغز است بلکه نوید درمان پوکی استخوان را در آینده می‌دهد. پوکی استخوان از شایع‌ترین بیماری‌های تحلیل برنده در جهان غرب است. این بیماری با کاهش جرم استخوان و متعاقبا تضعیف ساختار اسکلتی همراه است. کسانی که از پوکی استخوان رنج می‌برند نسبت به شکستگی‌ها به شدت حساس هستند و در برخی موارد دچار ناتوانی جسمی شدید می‌شوند. در انسان و دیگر مهره‌داران، یک دهم بافت استخوانی در یک فرآیند پیوسته مبادله به صورت تحلیل و ساخت استخوان درگیر است. در انسان‌های بزرگسال و سایر پستانداران این فرآیند به حالت تعادل می‌رسد، بدین معنی که مقدار بافت استخوانی که تولید می‌شود برابر با مقداری است که از بین می‌رود و لذا دانسیته استخوان حفظ می‌شود. با افزایش سن این تعادل به هم می‌خورد و میزان بافت استخوانی که از دست می‌رود بیشتر از مقداری است که ساخته می‌شود. در نتیجه دانسیته استخوان کاهش یافته و ساختار استخوان دچار نقص می‌شود. سالهاست مشخص شده پروتئین اینترلوکین 1 محرک سیستم ایمنی است. در اسکلت بدن این پروتئین باعث افزایش در تعداد و فعالیت سلول‌های استئوکلاستیک می‌شود (سلول‌هایی که بافت استخوان را می‌شکنند و از همان سلول‌های تمایزنیافته‌ای ایجاد می‌شوند که سیستم ایمنی از آن شکل می‌گیرد). با آزمایش بر موش آزمایشگاهی مهندسی ژنتیک شده که توانایی آن برای واکنش با اینترلوکین 1 کنترل شده بود، محققان توانستند تعیین کنند که تعادل مناسب از دست دادن و تولید استخوان به وسیله سطوح فعالیت اینترلوکین 1 در مغز تنظیم می‌شود. سطح نرمال و اپتیمم فعالیت آن در مغز برای حفظ دانسیته استخوان به وسیله مقاومت در برابر شکستگی بافت استخوان مورد نیاز است. ارتباط بین مغز و ساختار استخوان حوزه جدید تحقیقاتی است که درباره آن اطلاعات زیادی موجود نیست. این یافته‌های جدید در مورد عملکرد اینترلوکین 1 بر شکستگی بافت استخوان نشان می‌دهد یک سیستم عصبی پیچیده ساختار استخوان را کنترل می‌کند و لذا نشانگر راهی به سوی یافته‌های جدید در این حوزه در آینده نزدیک خواهد بود.

هشدار سازمان جهانی بهداشت درباره داروهای معالج مالاریا

سازمان جهانی بهداشت به دولت ها هشدار داده است چنانچه تازه ترین نوع داروها ی ضد مالاریا را بطور صحیح بکار نبرند، این داروها هم ممکن است تاثیرخود را بتدریج از دست بدهند.تازه ترین داروهای ضد مالاریا از یک گیاه چینی موسوم به "آرتمیزیا"، تهیه می شود. سازمان جهانی بهداشت می گوید هنگامی که این دارو با یک داروی شمیایی همراه شود، موثرترین داروی معالج موجود خواهد بود و با استفاده آن شانس بهبودی بیمار بسیار زیاد می شود. ولی چنانچه این دارو به تنهایی مصرف شود ممکن است اثر خود را از دست بدهد.زمانی کلوروکین، موثرترین دارو برای معالجه مالاریا بود ولی اکنون عملا این دارو مصرف نمی شود زیرا انگل مالاریا در مقابل آن مقاوم شده است.برخی از داروهای جایگزین نیز اکنون بی تاثیر شده اند. سازمان جهانی بهداشت معتقد است که بهترین داروی معالج، ترکیبی از دارویی است که منشأ آن گیاهی موسوم به آرتمیزیا است و در چین از چندین دهه قبل برای مداوای بیماران مبتلا به مالاریا از آن استفاده می شده است.سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۱ به کشورها توصیه کرد که از مصرف کلوروکین خودداری کنند. ولی قیمت داروی ترکیبی جدید دست کم ده برابر داروهایی است که در گذشته برای مداوای مالاریا از آن استفاده می شده است. تنها درسال گذشته بود که صندوق جهانی، پول لازم برای خرید این دارو را فراهم آورد و درپی آن بسیاری از کشورهای آفریقایی استفاده از داروی جدید را شروع کردند.هرسال نزدیک به یک میلیون نفر درسراسر جهان در اثر ابتلا به مالاریا جان خود را از دست میدهند. بیشتر قربانیان کودک و عمدتا آفریقایی هستند.سازمان جهانی بهداشت در نظر دارد تا سال ۲۰۱۰ تعداد تلفات ناشی از این بیماری را به نصف کاهش دهد. ولی مشکلات موجود درباره موثر بودن داروهای معالج مالاریا ممکن است نیل به این هدف را به تاخیر بیندازد.به همین دلیل است که نهاد جهانی مورد بحث توصیه کرده است که داروی ترکیبی جدید باید به نحو صحیح مورد استفاده قرار گیرد.دوز داروی مصرفی باید دقیق و صحیح بوده و هر دوره مداوا باید تکمیل شود. در غیر اینصورت این داروها نیز نهایتا بلااثر خواهد شد.

لینکهای علمی و آموزشی

دانستنیهای بمب اتم

چرا جهان این قدر در تلاش است که نابود نشود ؟

دانلود و معرفی 6 نرم افزار مفید رشته برق

توفان‌های موسمی (Monsoon)

فیزیک کوانتوم در هفت گام

نقش کامپیوترها در فن‌آوری فضانوردی

عرض جغرافیایی اسب

نانوتکنولوژی به زبان ساده

پدیده جزیره گرمایی

آموزش ساخت روبوت مسیریاب

همجوشی هسته ای

مرورى بر زندگى و تلاش هاى علمى آلبرت اینشتین

سال 2004 و برترین دانشمندان ایرانی خارج از کشور

پاسخ به بیست سئوال اختر فیزیک و کیهان شناختی

بحث‌ بر سر پایان‌ علم
‌

کشف یک شیوه تازه برای تولید سلول های پایه

دانشمندان آمریکایی می گویند با استفاده از سلول های پوست راهی برای ایجاد سلول های پایه جنینی پیدا کرده اند که نسبت به شیوه های قبلی کمتر جنجال آفرین است.تیم محققان دانشگاه هاروارد طی مقاله ای در نشریه "ساینس" گزارش دادند سلول های بالغ پوست را به سلول های پایه جنینی که در آزمایشگاه کشت داده شده بود جوش داده اند و به این ترتیب سلول هایی "دورگه" که مانند سلول های پایه جنینی رفتار می کند خلق کرده اند.محققان بر این باورند که این سلول های دورگه جنینی می تواند به کمک تحقیقات پزشکی بیاید بدون آنکه استفاده از جنین انسان را در بر داشته باشد.اما کارشناسان بریتانیایی هشدار می دهند این سلول های دورگه دقیقا مانند سلول های پایه جنینی نیستند.سلول پایه جنینی قابلیت بدل شدن به انواع بافت های بدن را دارد و از جنین انسان در مراحل اولیه استخراج می شود که نابودی جنین را به دنبال دارد. تحقیقات تازه نویدبخش این موضوع است که به پزشکان امکان دهد به ایجاد نوعی بافت های پیوندی که از لحاظ ژنتیکی منطبق بر دریافت کننده است بپردازند.پژوهشگران دانشگاه هاروارد در مقاله خود نوشتند: "سلول های دورگه از ظاهر، نرخ رشد و چندین مشخصه مهم ژنتیکی سلول های پایه جنین انسان برخوردار بودند."آنها افزودند که این تکنیک تازه "ممکن است برخی از نگرانی های لژستیکی و اجتماعی" را که تاکنون در مسیر تحقیقات مانع ایجاد کرده بود "برطرف کند".با این حال آنها اذعان کردند که استفاده از این تکنیک برای کارهای تحقیقاتی دست کم تا چندین سال دیگر عملی نخواهد شدمنتقدان می گویند که ایجاد جنین انسان برای استخراج سلول های پایه که با نابودی جنین همراه است اخلاقی نیست.اما شیوه تازه از سلول های پایه موجود برای برنامه ریزی مجدد سلول های پوست به طوری که مانند سلول های پایه رفتار کنند هاروارد این است که مطالعه ساز و کارهایی را که باعث می شوند سلول از نوعی به نوع دیگر بدل شود فراهم می آورد.